Escoitar á cidadanía, clave para artellar unha boa mobilidade

SALGADO LÓPEZ

Centro Sociocultural de Fontiñas

Unha boa mobilidade en Compostela segue a ser unha materia pendente de aprobar polos partidos políticos da cidade. O transporte público, un dos seus piares fundamentais, é na actualidade un servizo pésimo en moitos dos seus aspectos, entre eles, a información ao usuario, tanto para os turistas como para os composteláns.

A nosa primeira noticia trataba este tema, ante o que Coro González, vicepresidenta da Asociación Veciñal A Xuntanza, comentaba: “A min o que me chama a atención desta nova é a palabra ‘turista’. Entendo que [o transporte urbano] é un servizo principalmente para a cidadanía de Compostela. Obviamente tamén para a xente que vén de fóra, pero principalmente para a cidadanía”.

Pola súa banda, Suso Vilariño, director de formación de Autoescuela Santa Eulalia, manifestaba: “Eu penso que nos están a obrigar a saber as cousas de memoria. Parece que tes que coñecer ti o percorrido e as paradas de cada liña”. Falaba tamén sobre a aplicación maisbus: “Non pode dicir que faltan dous minutos cando despois baixo e teño que esperar quince… Noutras cidades é exacto, algo falla aquí”.

Outra das trabas do transporte público da cidade e os seus arredores é a descoordinación entre as diferentes empresas que o conforman, extrapolable ás que realizan servizos metropolitanos. María Jesús Piñeiro, secretaria da Asociación de Persoas con Discapacidade de Compostela e Comarca, recalcábao: “Eu creo que as concesións deberían estar un pouco máis coordinadas”.

Neste sentido, outra das novas falaba sobre as escasas frecuencias do transporte metropolitano durante as fins de semana, que tamén afecta ás zonas rurais. Cruz Vázquez, presidenta da Federación de Asociacións Veciñais do Rural de Santiago, denunciaba: “Tanto en frecuencia como en rutas, a planificación do transporte público no rural é moi mala. Hai zonas que non teñen ningún autobús. Villestro ten carencias de frecuencias, pero por exemplo, San Xoán de Fecha, que pertence ao norte de Santiago, non ten ningún bus, ningún”.

Pola súa parte, Suso facía fincapé no conflito xudicial entre Tralusa e Autos Grabanxa que, tras unha sentenza do TSXG, derivou en que dende 2013 só haxa dez viaxes de bus diarias que conecten o polígono do Tambre co centro (liña P6), fronte á frecuencia de 16 min que existía ata o momento coa liña 1: “Resulta que a concesión só chega ata Boisaca pero non pode chegar ao final do polígono por culpa da outra empresa… Que isto o faga unha empresa ou que o faga a outra, pero creo que deberían estar coordinadas para enlazar os buses neste lugar”.

Mª Jesús indicaba: “O ideal sería que se considerase aos autobuses como transporte público, e que esa fose a súa prioridade”. Para logralo, indica que se debería pensar na accesibilidade universal: “Eu estou a espera, porque isto xa o lin en moitos máis sitios, de que haxa pantallas dentro dos autobuses e avisos sonoros que indiquen en que parada estás. Eu levo escoitando isto dende hai moito, pero non o vexo”. Para reforzar os seus argumentos, tróuxonos as demandas de COGAMI, entre as que están incluídas unha serie de medidas no eido da mobilidade.

Para concluír, falamos sobre como os medios de comunicación tenden a tratar a información que fai referencia á mobilidade. Coro comentaba: “Algúns medios de comunicación están politizados e falan segundo as novidades políticas que haxa no momento e a realidade”. Cruz expoñía dous puntos de vista: “Se cho digo dende o punto de vista de ben pensada, eles ignoran o propio rural e non lle ven o potencial de comunicación, digamos, a positividade de empregar tempo en publicación do rural. Se actúo como mal pensada ou me expreso como mal pensada, ao mellor os políticos están dicindo: ‘pasade disto, que isto non nos interesa’”.

Retrato dos espazos de encontro (acción)

Recentemente, La Voz de Galicia recompilou as diversas marquesiñas que hai nalgunhas localidades de Galicia. A Xunta propuxo dous únicos modelos desta infraestrutura: un para as zonas urbanas e outro para as rurais. O primeiro destes elementos da vía pública “modelo” atópase en San Lázaro e tomámolo como exemplo para a nosa acción, contrapoñéndoo a mostras de marquesiñas deterioradas. Coro referíase a estes espazos como “lugares de encontro para os cidadáns”, polo que é esencial reformalos e adecualos ás necesidades das persoas. Ademais, fotografamos outros lugares mencionados durante a segunda xuntanza —especialmente zonas rurais polas que pasa o autobús urbano— para o proxecto. Ademais, tomaremos imaxes das “paradas de bus inexistentes” mencionadas por Mª Jesús na última reunión do Círculo.

Conversaron connosco:

• Coro González, vicepresidenta da Asociación Veciñal A Xuntanza.
• Cruz Vázquez, presidenta de FERUSA.
• María Jesús Pérez, secretaria de AMICO.
• Suso Vilariño, director de formación de Autoescuela Santa Eulalia.

Ligazóns:

Gómez, S. e Rodeiro, N. (4 de setembro de 2017). O bus urbano desconcerta aos turistas. La Voz de Galicia. Recuperado de https://galego.lavozdegalicia.es/noticia/santiago/2017/09/04/bus-urbano-desconcierta-turistas/0003_201709S4C3992.htm

Martínez, R. (8 de febreiro de 2013). Autos Grabanxa cubrirá unha ruta entre o Tambre e o centro. La Voz de Galicia. Recuperado de https://galego.lavozdegalicia.es/noticia/firmas/2013/02/08/autos-grabanxa-cubrira-ruta-tambre-centro/0003_201302S8C4996.htm

Redacción (13 de marzo de 2019). As frecuencias do fin de semana, principal lagoa do transporte metropolitano. La Voz de Galicia. Recuperado de https://galego.lavozdegalicia.es/noticia/santiago/2019/03/13/frecuencias-fin-semana-principal-laguna-transporte-metropolitano/0003_201903S13C1997.htm

Vilar, M. P. (22 de marzo de 2019). As mil e unha marquesiñas de Galicia. La Voz de Galicia. Recuperado de https://galego.lavozdegalicia.es/noticia/galicia/2019/03/22/mil-marquesinas-galicia/00031553278399840690577.htm